Inspektorzy nieniszczący to specjaliści, którzy przeprowadzają badania w celu oceny jakości i integralności struktur bez konieczności ich zniszczenia. Mogą pracować w różnych sektorach, takich jak przemysł naftowy, gazowy, lotniczy czy budownictwo. Technicy badań nieniszczących są odpowiedzialni za wykonywanie konkretnych badań przy użyciu różnych technik, takich jak ultradźwięki, penetracja magnetyczna, kontrola wizualna, tomografia komputerowa itp. Oceniają one materiały pod kątem wad, pęknięć czy innych problemów, zachowując jednocześnie integralność badanych przedmiotów. Inżynierowie specjalizujący się w badaniach nieniszczących zajmują się projektowaniem i nadzorowaniem procesów badawczych, wybierają odpowiednie metody w zależności od rodzaju materiału i celu badania. Specjaliści ds. technologii materiałowej mogą być zaangażowani w badania nieniszczące w celu oceny właściwości materiałów, ich trwałości czy wykrywania ewentualnych wad. Naukowcy w dziedzinie badań nieniszczących prowadzą badania i rozwijają nowe metody oraz technologie w celu doskonalenia procesów diagnostycznych. Osoby odpowiedzialne za kontrolę jakości w różnych branżach mogą korzystać z badań nieniszczących do oceny wydajności, trwałości i integralności produktów. Ważne jest, aby badania nieniszczące były przeprowadzane przez profesjonalistów z odpowiednim doświadczeniem i certyfikatami, ponieważ ich dokładność i skuteczność są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i trwałości badanych struktur czy materiałów.
Badania PT
Badania penetracyjne, zwane również testami penetracyjnymi lub badaniami PT (Penetrant Testing), są jedną z technik badań nieniszczących wykorzystywanych do wykrywania powierzchniowych wad, pęknięć czy wtrąceń w spawach, a także w innych rodzajach połączeń spoinowych. Skuteczność tych badań jest uzależniona od wielu czynników, takich jak odpowiednie przygotowanie powierzchni, właściwy wybór penetrantu, umiejętności operatora i odpowiednia interpretacja wyników. W przypadku badań PT Powierzchnia musi być dokładnie oczyszczona z zanieczyszczeń, tłuszczów i innych substancji, aby zapewnić prawidłowe działanie penetrantu. Wybór odpowiedniego rodzaju penetrantu (barwnego lub fluorescencyjnego) zależy od warunków i wymagań danego badania. Umiejętności operatora w zakresie nanoszenia penetrantu, oceny wyników i interpretacji rezultatów mają kluczowe znaczenie dla skuteczności. Badania PT penetracyjne są skuteczne w wykrywaniu powierzchniowych wad, takich jak pęknięcia, porowatości, wtrącenia, czy niewłaściwe wypełnienie spoiny. PT jest często stosowane w kontroli jakości spawów, gdzie nawet niewielkie wady mogą wpływać na wytrzymałość i trwałość połączenia. Skuteczność PT może być zależna od rodzaju materiału, jednak jest stosunkowo wszechstronna i może być stosowana w przypadku różnych rodzajów metali i stopów.
Badania MT
Badania magnetyczno-proszkowe (MT), zwane również testami magnetycznymi, są jednymi z technik badań nieniszczących używanych do wykrywania powierzchniowych i podpowierzchniowych wad w metalach, w tym w spawach i spoinach. Badania magnetyczno-proszkowe opierają się na zasadzie, że w obecności pola magnetycznego, wady magnetyczne, takie jak pęknięcia czy zmęczenie materiału, zakłócają to pole. Poprzez naniesienie proszku magnetycznego na badane obszary, wady stają się widoczne. Badania MT mogą być przeprowadzane z wykorzystaniem różnych technik magnetyzacji, takich jak magnetyzacja krążąca, podłużna czy poprzeczna, w zależności od kształtu i typu badanego obiektu. MT jest skuteczne w wykrywaniu powierzchniowych i podpowierzchniowych wad, takich jak pęknięcia, porowatości, zmęczenie materiału czy nieprawidłowe wypełnienie spoiny. Jest powszechnie stosowane w kontroli jakości spawów, gdzie może pomóc w wykrywaniu wad, które mogą wpływać na trwałość połączenia. MT jest efektywne w przypadku materiałów ferromagnetycznych, takich jak stal czy żelazo. W przypadku materiałów niemagnetycznych, inne techniki, takie jak badania ultradźwiękowe, mogą być bardziej odpowiednie. Zalety MT obejmują szybkość przeprowadzania badań, zdolność do wykrywania różnych wad oraz stosunkowo niski koszt. Ograniczenia to głównie konieczność magnetyzacji materiału oraz wpływ warunków otoczenia na wyniki badań. Badania magnetyczno-proszkowe są regulowane przez normy branżowe, takie jak norma EN ISO 9934, które określają procedury wykonania badań, wymagania sprzętowe i interpretację wyników.